dag 33 .. samen 17 km naar Palas del Rey

Zo heerlijk om elkaar weer te omarmen en de emoties te delen. Wat ben blij dat mijn dochter er is. Heb ook bedacht dat ze haar eigen stukje kan schrijven die ze dan de  “Monkiekjes”  noemt. Dat is hoe zoontje Cees haar noemde en vind het wel toepasselijk een ‘ kiekje in Moniekje’

We hebben vandaag de hele dag in de regen gelopen en af en toe samen maar ieder ons eigen tempo. In donker begonnen om half 8 en om half 2 zijn we in de albergue in Palas del Rey.  Als we op het terras aan een biertje zitten komt opeens Lativa uit Zweden aangelopen die ik ruim 14 dagen geleden ontmoette en ze vertelde over haar  5 stenen. Ze bracht me op het spoor van mijn engel. We zijn blij elkaar weer te zien en omarmen elkaar. Ze moet nog 5 km verder naar haar overnachtingsadres, het is al 6 uur. Tot ziens in Santiago.!!                Hier Monkiekje:           Dat was een rommelig eerste nachtje. Niet gewend om met 20 man op een kamer te slapen en ook niet om al zo vroeg in bed te liggen. De eerste beproevingen echter goed doorstaan met regen en nieuwe schoenen. De wandeling is glooiend. Het loopt licht zo met zun tweeën. Zo mooi die oude boerderijtjes, de plekjes om op te steken, kregen zelfs een free hug onderweg. We  zijn er om twee uur . Na een rustmoment tijd voor n biertje. We kunnen fijne gesprekken voeren mijn moeder en ik. En voelen mekaar goed an. Fijn hoor om hier te zijn!