dag 38 ... Na 1,5 km de finale

fWas al heel vroeg wakker en om 7 uur maak ik Monique wakker, wat ik n beetje begrotelijk vind maar ik  wil over n half uur weg. Om 8 uur gaat het pelgrims kantoor open en we moeten het ook zoeken. Mijn camino is pas klaar als ik mijn certificaat heb. Dus als ik het plein met de kathedraal binnen kom voel ik niets want ik moet naar het pelgrims kantoor om een nummer te halen en dan te wachten tot ik aan de beurt ben. Ik trek nr 169 en 28 was aan de beurt. Op de app kan ik de  nummers volgen en we kunnen rustig n koppie nemen en naar de kerk gaan. Daar is een mis voor  pelgrims. Er wordt gevraagd of ieder om de beurt opstaat en zegt  uit welk land je kom en waar je bent gestart. Als ik aan de beurt ben is Monique al weg om de nrs in de gaten te houden die langzaam dichterbij ons nr komen. Ik vertel: Ik kom uit Nederland en ben vanuit mijn huis inNH gestart. Ik ben 70 jaar en heel blij dat ik het eind doel  heb bereikt. Bewondering alom. Ik word er wel verlegen van. Ik ben de enigste die van huis is vertrokken. Als  ik aan de beurt ben voor mijn certificaat maakt Monique een foto en nu ben ik  klaar, op het schrijven van mn blog na. Ik ben er vrij nuchter over en de emoties die ik  voelde heb ik met Monique iedere keer onder het eten tot tranens toe gedeeld. Ben zo blij met haar kado om hier bij me te zijn.  Verder wil ik iedereen bedanken die mij in woord of in gedachten mij steunden. Jullie waren ook de engelen op mijn pad en het heeft me veel goed gedaan. Morgenvroeg weer naar huis, het is mooi geweest .........,Mam ik ben ongelofelijk trots op jou! Je hebt vele mensen ontmoet en bent velen tot steun geweest Het was een inspirerende en spirituele tocht voor je en ik vond t geweldig dat ik t laatste stukje met je mee mocht lopen. Ik hou van je!