dag 13. moe.. 22 km naar Atapuerca

7 september 2019 - Atapuerca, Spanje

Gisteravond met mijn kamergenoten aan de eettafel, 3 fransmannen en een Chinees uit Peking. Allemaal moeilijk te verstaan maar probeer toch een gesprek te voeren. Niet bijzonder geslapen en als ik om 8 uur weg loop voel ik me moe. Er zit niet veel gang in.  Langzaam het ene been voor het andere zetten. Het is bewolkt en er staat een stevige koude bergwind. Vandaag zit er een flinke klim van z’on 3 km in  en zie er tegenop. Onderweg voor de klim, loopt me een jongen voorbij. Hij begint me vragen te stellen. Hij is Jozef, een Tsjech, spreekt goed eng. is architect en hij vertelt me zijn verhaal. Voordat ik het weet zit ik boven op de berg. Hij wil een foto van me nemen en vraagt aan iemand of ze van ons samen een foto maken. Hij was een fijne hulp die  me naar boven heeft gepraat. We nemen afscheid, misschien zien we elkaar nog weer eens. Dan komt de volgende op mn pad. Het gaat nog steeds omhoog. Het is een jonge man op de fiets, die ik al eerder voorbij hoorde komen want hij zingt op de fiets. Het is een vrolijke frans. Hij begint ook vragen aan me te stellen en loopt naast zijn fiets met me mee. Hij vertelt ook zijn geschiedenis en dat is heel wat. Hij komt uit Goa, India. We hebben een dynamisch gesprek en ik heb weer helemaal geen erg in de omgeving en al pratende zit de gang er goed in. Dan komt de afdaling en ik zeg tegen hem dat ik dat alleen wil doen in alle rust. Hij snapt het. Wil met me op de foto en stapt weer zingende op zijn fiets. Dan zie ik de omgeving. Een groot dennenbos met een lang recht pad. Geen bankjes en te koud om ergens te gaan zitten. Doorlopen dus. Na 3,5 uur lopen kom ik bij een cafe. Het is half 12. Neem  Verse Jus, pizza en n cappuccino en rust uit. De zon schijnt nu en dan is nog 2,5 km  langs de weg naar het dorpje waar ik wil overnachten. Heb er 22 km opzitten en bij de albergue de Peregrino staat een hele groep voor de deur. Er zijn nog 3 bedden te vergeven. Ik heb geluk want ze willen als groep bij elkaar blijven en ze gaan naar de kerk opvang. Ik krijg een bed in een 5 pers. kamer en heb geen bed boven me. Trek mn kleren uit.  Maak mn bed op met mn slaaplaken ga op bed liggen met nog een dubbele deken over me heen, ben doodmoe  en slaap tot 5 uur. 

Foto’s

1 Reactie

  1. Imre:
    7 september 2019
    Hoi Nel,

    Je slaat je er dapper doorheen. Ja, was een beroerd stuk en lange saaie stukken. Maar dan heb je in ieder geval een idee hoe het na Burgos is. De meseta. ook hele lange stukken. Alleen gras, graan en korenvelden. Veel succes verder met je tocht. groetjes Imre