dag 16..ritueel voeten wassen

Geen stroom in de kerk. Als ik mn blog ga schrijven loop ik 2 km naar het dorpje, eet wat en werk mn blog bij met mn mobiel aan de prik. Dan weer 2 km terug. De kerk staat daar alleen en er is een klein gebouwtje erachter waar een paar douches en wc’s  zijn. s’avonds om half 8  staan er stoelen op het altaar, de kaarsen branden  en er wordt een gebed voorgelezen. Dan elkaars handen vasthouden en ieder bid het Onze Vader in zijn eigen taal. Dan gaan zitten en gaat een van de hospitaleros  op knieën. Vraagt je naam en met een schaal en kan  water  worden je voeten gewassen, gedroogd  en tot slot een kus op je voeten. De andere hospitalero zegt een gebed voor een veilige voetreis naar Santiago. Dat was voor het eerst in mn leven dat iemand mijn voeten kust. Het was een aparte belevenis. Dan aan tafel. Pasta vooraf, salade en druiven toe. Tegen 9 naar bed. Ik houd al mn kleren aan want het is koud en het waait heel hard. De paarden deken geeft niet veel warmte. Als ik tegen 12 naar de wc moet zie ik er tegenop om er uit te gaan. Er brand wel een kaarsje maar het is erg donker en de wind fluit om de kerk. Ik ga er toch uit en als ik buiten kom waai ik bijna weg maar het is of het licht brand. Het is bijna volle maan en ik kan het pad gemakkelijk volgen.  Heb even naar de  prachtige sterren hemel gekeken. Later was de wind weg en was het heel stil de kaars was uit en het was stik donker. Toch heb ik redelijk geslapen.